Nieuws

Heleen Lansink: ''vakmanschap is essentieel om duurzaam te produceren''

Samenvatting
  • Onderwerp
    Kringlooplandbouw
  • Interessant voor
    Melkveehouders
Bekijk de bronnen
Rogier en Heleen Lansink wonen en werken samen met hun kinderen Sanne, Mieke, Vera en Thijs op een melkveebedrijf in Twente. Zij willen op hun bedrijf de kringlopen zoveel mogelijk sluiten, duurzaam produceren met oog voor koeien, omgeving en gezin. Tegelijkertijd dient de hoeveelheid werk behapbaar te blijven voor het familiebedrijf. Heleen is zeer actief in de communicatie van de melkveehouderij naar de burger. In feite is Heleen hiermee een echte ‘agro-influencer’. Harry Kager van Schuttelaar & Partners sprak Heleen over het programma Integraal Aanpakken.

Vakmanschap

Heleen benadrukt dat de boer een vakman is en dat dit vakmanschap essentieel is om duurzaam te produceren. Er is namelijk kennis en kunde nodig om bijvoorbeeld kringlopen zoveel mogelijk te sluiten en emissies te beperken. De boer is als ondernemer ook expert integraliteit met aandacht voor alle schakels op en rond het bedrijf en gericht op alle relevante facetten. Wat dat betreft geeft Heleen aan dat het online magazine van Integraal Aanpakken prettig is, want het geeft kennis op niveau.

Het programma geeft inzicht in hoe emissies ontstaan en op welke manieren kan worden gereduceerd. Via voer, weidegang, management en technieken is veel mogelijk. Overheden zouden volgens Heleen de expertise van de boer moeten erkennen en op de boeren moeten afstappen met de vraag wat hij of zij nodig heeft. Op die manier kan aan de gebiedsopgaven worden voldaan. In die zin kunnen overheden bij Integraal Aanpakken lezen over de oplossingsrichtingen en is tegelijkertijd nodig dat ze de boer serieus nemen als vakman en gesprekspartner.

Verdienmodel

In het programma Integraal Aanpakken mist Heleen nog aandacht voor het verdienmodel. Momenteel is melkproductie het verdienmodel in de melkveehouderij en het zou mogelijk moeten worden dat boeren beloond worden voor prestaties op het gebied van klimaat, stikstof, biodiversiteit, landschapselementen en zaken als kalf bij de koe. Om boeren te kunnen belonen is echter wel een ‘kapstok’ nodig. Die kapstok zou er kunnen komen in de vorm van indicatoren (KPI’s). Op die manier worden duurzaamheids-prestaties van boeren inzichtelijk en wordt het mogelijk om goede prestaties te waarderen en te belonen. Tevens geven indicatoren de boer data over de prestaties van het eigen bedrijf en dus de mogelijkheid om te verbeteren. Landelijk is er gewerkt aan een set KPI’s voor de land- en tuinbouw en het lijkt nu tijd om door te pakken.

Tot slot doet Heleen de oproep om de integrale oplossingen, het belang van vakmanschap en van verandering van het verdienmodel meer naar buiten te brengen. Dit moet in eenvoudige jip-en-janneketaal richting de maatschappij, overheden en ngo’s. Helaas maakt de sector het vaak te technisch en dan werkt de boodschap averechts. Er zijn oplossingen, maar dan moeten we dat wel goed vertellen. Werk aan de winkel dus!