Kennis- en Innovatieagenda Biologische Landbouw

Belangrijkste Doelstellingen en Focusgebieden voor de veehouderij

De Kennis- en Innovatieagenda benadrukt enkele belangrijke doelstellingen en focusgebieden voor de biologische veehouderij:

• Versterken van Duurzaamheid: De agenda streeft naar verdere verduurzaming van deze sectoren door middel van innovatieve praktijken, zoals het verminderen van de methaan en ammoniakemissies, het minimaliseren van het gebruik van chemische meststoffen en het bevorderen van biodiversiteit op boerderijen.
• Dierenwelzijn: Het verbeteren van het dierenwelzijn door het creëren van optimale leefomstandigheden voor dieren en het verminderen van stressfactoren.
• Kennisdeling en Innovatie: De agenda benadrukt het belang van het delen van kennis en het bevorderen van innovatie in de biologische landbouwsector. Denk hierbij aan onderzoek naar nieuwe technologieën en praktijken die de efficiëntie en duurzaamheid van de productie kunnen vergroten.
• Marktontwikkeling: Het stimuleren van de markt voor biologische producten is van cruciaal belang. Dan gaat het om het vergroten van de beschikbaarheid en diversiteit van biologische producten en het bevorderen van consumentenbewustzijn.

Samenwerking en Betrokkenheid

De Kennis- en Innovatieagenda voor biologische landbouw is het resultaat van nauwe samenwerking tussen overheden, onderzoeksinstituten, boerenorganisaties en andere belanghebbenden. Deze brede betrokkenheid is essentieel om de gestelde doelen te bereiken en de biologische landbouw verder te ontwikkelen.

Gerard Migchels (WUR) is projectleider bij Netwerk Praktijkbedrijven en BioMonitor is betrokken bij de ontwikkeling van de Kennis en innovatieagenda biologische landbouw. Gerard en zijn collega’s van WUR focussen zich op het in kaart brengen van de mogelijkheden om nationale milieu en klimaatdoelen te behalen doormiddel van biologische veehouderijsystemen. Zo blijkt uit eerder onderzoek van Gerard dat de omschakeling van gangbaar naar meer biologische melkveehouderijen kan bijdragen aan het behalen van de nationale doelen. Echter geeft Gerard aan dat er voor biologische melkveehouderij nog veel onbekend is. Veel onderzoek en daarvan afgeleide rekenregels zijn gebaseerd op gangbare veehouderij met een bemestingsniveau en veebezetting per ha die past bij gangbare melkveehouderij. Denk aan het effect van biologische bedrijfsvoering op de etherische methaanemissie van melkvee, of stalsystemen gericht op maximale beweiding (> 3000 uur waarbij de stal tijdens het weide seizoen alleen maar een wachtruimte voor het melken is) en optimaal vers gras management bij meer dan 3000 uur weidegang. Het effect van deze extensieve systemen met zeer veel weidegang op broeikasgas- en ammoniakemissies vraagt om extra onderzoek om te komen tot nieuwe rekenregels die passen bij extensieve bedrijfssystemen. Om die reden heeft onderzoek naar het effect van biologische veehouderij op het milieu en klimaat een belangrijke plaats in de agenda.

Gerard concludeert dat het behalen van 15% biologische landbouw een Nederland een mooi streven is, maar dat wij er dan nog niet zijn. Aangezien er dan 85% gangbare veehouderij over blijft waar ook grote verduurzamingstappen in nodig zijn. Hij benadrukt dat beide sporen nodig zijn voor het behalen van de nationale milieu- en klimaatdoelen. Biologisch is niet de oplossing, maar één van de oplossingen. Daarbij is Gerard er wel van overtuigd dat 15% biologische landbouw in 2030 alleen mogelijk als er voldoende marktvraag is. Hij ziet hierbij een belangrijke rol voor retailers zoals Albert Heijn en Jumbo. Als zij biologisch als hun huismerk gaan invoeren dat ontstaat er een substantiële marktvraag.